Angelica Rosatti

Betii · Gość

Siemka. Mam na imie Beata.Mam 16 lat. Mieszkałam w Poznaniu ,ale niedawno przeprowadziłam się do Hamburga.
Wybrałam postać Angelicy.
wiek: 17 lat ,
rodzice: ojciec-Agis ; prowadzi restaurację z grecką kuchnią,mama-Jessica-nauczycielka matematyki.
rodzeństwo: starszy brat Hektor.
hobby : zwierzęta ,moda i..faceci Wink

charakter: sympatyczna, miła, czasami wredna i chamska,inteligentna,pewna siebie.
Angelica wraz z rodziną wyprowadza się z greckiej Floriny do nowojorskiego Manhattanu.
Na początku dziewczynie trudno przyzwyczaić się do nowego otoczenia.
Jej ojciec jest grekiem z krwi i kości a matka amerykanką.
Angelica odkąd rozstała się ze swoją wielką miłością -Teodorem nie zwraca uwagi na innych facetów..aż do momętu kiedy...
***
Rozstanie z najbliższymi osobami to najgorsze co mogło spotkać 17-letnią dziewczynę.
Wsiadając do auta ostatni raz spojrzałam na nasz malutki domek. Kilka słonych łez spłynęło po moich policzkach. To tutaj spędziłam 17 lat mojego życia. Tutaj wychowywałam się od samego początku.
-Angelika ! –usłyszałam głos mamy- spieszy nam się .Proszę cię usiądź obok brata i ruszajmy wkońcu bo nigdy nie dotrzemy do Manhattanu !
Spełniłam prośbę rodzicielki i usiadłam obok Hektora .
-Możemy wkońcu ruszać?- spytał nasz ojciec ,który po zaczął tracić cierpliwość. Ostatnio jest strasznie nerwowy –to chyba przez ten wyjazd.
Nałożyłam słuchawki od mojej mp3 i spoglądałam za szybkę .Krajobraz Floriny jest przepiękny. Żal serce ściska . Próbowałam zasnąć ,żeby tylko nie myśleć o rodzinie ,która pozostała w Grecji. Dziadkowie, ciotki ,wujkowie.. kiedy ja ich znowu spotkam.?! ,a Hektor-musiałam się z nim rozstać jednak na zawsze pozostanie w moim sercu.
Takiego chłopaka ze świecą szukać.
Rodzice ciągle rozmawiali na temat związany z pobytem w Manhattanie.
Tata – będzie prowadził restaurację z grecką kuchnią w centrum miasta , a mama- będzie pracować w szkole jako nauczycielka matematyki.
Następnego dnia
Po pięciu postojach i bardzo ciężkiej i męczącej podróży dotarliśmy do olbrzymiego miasta zwanego ..Manhattanem.
Florina przy tym to malutka mieścina. Wszędzie pełno sklepów ,centrów handlowych, restauracji , kin, teatrów itp.
-I jak wam się podoba dzieciaki?- spytała mama ,która tak jak my była podekscytowana .Nie mogłam wydobyć z siebie ani jednego słowa .
- Mou aresi Manhattan* -odpowiedział mój braciszek ,przyglądając się co chwila tutejszym dziewczynom .
Po 20 minutach dojechaliśmy pod ogromny dom z olbrzymim ogrodem
-Jesteśmy na miejscu- skwitował ojczulek ,wychodząc z auta..
- To nasz nowy dom?- spytałam dla pewności.
- No a czyj? Ottona Wittelsbacha ? - szturchnęłam brata w ramię po czym i ja wyszłam z auta przyglądając się uważnie całemu otoczeniu. Wszystko było takie inne…niesamowite…
**
I jak?? Smile